W rozstaju dróg, na południowym krańcu wsi w 1920 r. pochowany został nieznany żołnierz służący z 5 kompanii 69. Wielkopolskiego Pułku Piechoty. Zapewne w tym miejscu znajdował się krzyż przydrożny. Dekadę później mieszkańcy Łuniewa Wielkiego ufundowali poległemu betonowy nagrobek. Ustawiono go na betonowym postumencie z inskrypcją: POMNIK TEN WZNIESIONO STARANIEM / MIESZKAŃCÓW LUBOWIDZA WIELKIEGO / W 10 ROCZNICĘ ODZYSKANIA / NIEPODLEGŁOŚCI POLSKI Pięciokondygnacyjny nagrobek w formie cokołu zwieńczonego krzyżem, posiada dwie inskrypcje. Na froncie cokołu umieszczono napis wykonany ostrym narzędziem w mokrym betonie: TU / Spoczywa snem / wiecznym / jeden z tysięcy / bohaterów / NIEZNANY / ŻOŁNIERZ / 5. komp. 69 p.p. Wielk. Powyżej, w otoku wieńca z liści dębowych, tą samą techniką napisano: Śpij żołnierzu w ciemnym grobie, niech się Polska przyśni tobie Być może, wieniec otaczał niezachowany do dziś medalion z przedstawieniem religijnym (?), który znajdował się w płytkiej, kolistej niszy. W dolnej części cokołu została przymocowana prowizorycznie metalowa płyta. Być może pochodzi ona z wcześniejszego upamiętnienia. Umieszczono na niej wizerunek ryngrafu z przedstawieniem Matki Boskiej Częstochowskiej oraz inskrypcję: TU SPOCZYWA / SNEM WIECZNYM NIEZNANY / ŻOŁNIERZ 5 KP 69 P PUŁKU / WIELKOPOLSKIEGO PADŁ / W OBRONIE OJCZYZNY W CZASIE / NAWAŁY BOLSZEWICKIEJ 1920 R. W niektórych opracowaniach nagrobek traktowany jest jako krzyż przydrożny, z pominięciem sepulkralnego charakteru miejsca. Źródło: Małgorzata Karczewska, Maciej Karczewski, Miejsca pamięci czynu niepodległościowego na północno-wschodnim Mazowszu, Białystok 2019. Fot. © Małgorzata Karczewska